Na mijn vorige positieve berichtje heb ik gelukkig alweer leuk nieuws te melden. De afgelopen week ging het weer heel goed! Ik heb vier dagen gewerkt, ben naar de bioscoop geweest (op de fiets:)) en heb geschaatst!
Het was zaterdag prachtig weer natuurlijk, dus eigenlijk zonde om daar niet van te genieten. Al vond ik het van tevoren best eng. 's Ochtends in bed twijfelde ik nog. Ik had immers al jaren niet meer geschaatst (en sowieso nog nooit op noren gestaan, als kind had ik kunstschaatsen) en ik heb een conditie van niets, omdat ik ook al tijden niet meer kan sporten. Maar toch maar een poging gewaagd. Mocht het niet lukken, dan zouden we gewoon weer naar huis gaan.
En het ging eigenlijk best goed, boven verwachting! Ik was wel heel snel buiten adem en moest tussendoor wel af en toe rusten, maar heb me toch een hele tijd op het ijs kunnen vermaken. Echt super! En wat is de Nederlandse natuur dan toch prachtig!
Helaas kon ik niet voorkomen dat ik aan het eind van de dag toch nog crashte. Met het schaatsen op zich had ik namelijk al mijn energie al verspild en eigenlijk had ik toen meteen naar huis gemoeten voor de nodige platte rust op de bank of op bed. Alleen we waren met mijn schoonouders meegereden en die wilden eerst nog een drankje drinken. Dus zo eindigde ik helaas toch nog ziek op de bank 's avonds, maar ondanks het foutje aan het eind van de middag, heb ik er toch wel een fijn gevoel aan overgehouden. En P en ik hebben weer een wijze les geleerd: de volgende keer gaan we met onze eigen auto!
Gelukkig duurde de crash niet heel lang: na een goede nacht slaap voelde ik me zondag alweer een stuk beter. Volgens mij ook een teken dat mijn lichaam echt aan het herstellen is!
Wat ik hierboven schrijf over het opmaken van al mijn energie aan het schaatsen en dan niet meer iets kunnen drinken, brengt mij op een onderwerp dat ik ook heel graag met jullie wil delen: de lepeltheorie. Zie mijn volgende bericht:)
Geen opmerkingen:
Een reactie posten